Σεμινάριο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Σεμινάριο για το λαϊκό πιάνο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας | Τρίτη, 13 Μαΐου 2014
--
Το πιάνο ως μουσικό όργανο είναι παρόν στα λαϊκά πάλκα αλλά και στη δισκογραφία του ρεμπέτικου και της νέο-λαϊκής αστικής μουσικής εδώ και πολλά χρόνια. Τα ονόματα κάποιων πιανιστών του συγκεκριμένου ρεπερτορίου έχουν συνδεθεί με το όργανο, αφήνοντας πίσω ηχογραφημένο υλικό μεγάλης μουσικής αξίας. Παρόλα αυτά, δεν έχει βρεθεί κάποια δημοσίευση (ακαδημαϊκή ή όχι) που να αφορά αυτό το τεράστιο και εξαιρετικά σημαντικό θέμα, δηλαδή, το ρόλο του πιάνου στην αστική λαϊκή μουσική. Οι κύριοι σκοποί του όλου εγχειρήματος είναι δύο: α) να δειχτεί με ποιες τεχνικές μπορεί το όργανο να μετατραπεί από συνοδευτικό ή ημι-συνοδευτικό σε σολιστικό και β) να δειχτούν διάφορες συνοδευτικές τεχνικές και γενικά ο ρόλος του οργάνου σε μία λαϊκή ορχήστρα. Οι δύο αυτοί σκοποί πηγάζουν από δύο γενικότερες προσωπικές επιθυμίες: να ερευνηθεί το θέμα του λαϊκού πιάνου σε βάθος και να αποτελέσει η έρευνα αυτή τη βάση για μελλοντική έρευνα από νέους σπουδαστές, έχοντας σαν υψηλότερο στόχο την αναγνώριση της λαϊκής μουσικής από το παγκόσμιο εκπαιδευτικό σύστημα (μέσα σε αυτό και της Ελλάδας), των οργάνων, της θεωρίας, του ρεπερτορίου και όλων των συναφή. Θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως το εγχείρημα αυτό δεν αφορά μόνο το ελληνικό ρεπερτόριο, παρότι βασίζεται σε αυτό• μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς και εγχειρίδιο για διάφορες ανατολίτικες μουσικές παραδόσεις όπου το πιάνο παίρνει ή μπορεί να πάρει μέρος στην ορχήστρα. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ότι δύο θεμελιώδη συστατικά του ελληνικού λαϊκού, δηλαδή οι δρόμοι και οι ρυθμοί που χρησιμοποιούνται, είναι στενά συνδεδεμένα με αυτά άλλων ανατολίτικων μουσικών πολιτισμών.

Ο κύκλος των σεμιναριακών διαλέξεων που έχει ξεκινήσει (Δημοτικό Ωδείο Φλώρινας, 2013• Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, 2014) φέρνει σε μία πρώτη επαφή με το αντικείμενο σπουδαστές μουσικής, πιανίστες και μουσικόφιλους. Δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον λαϊκό αυτοσχεδιασμό, αυτό που ονομάζεται από λαϊκούς μουσικούς «ταξίμι», και στους τρόπους που μπορεί να γίνει από το πιάνο. Επίσης, χρησιμοποιώντας παραδείγματα τραγουδιών από διάφορες περιόδους του ονομαζόμενου «ρεμπέτικου», αναλύονται τρόποι με τους οποίους τραγούδια ποικίλης αισθητικής μπορούν να αποδοθούν από το πιάνο. Ο τρόπος με τον οποίο το όργανο μπορεί να «συμπεριφερθεί» μέσα σε μία λαϊκή ορχήστρα είναι ένα άλλο κομμάτι των σεμιναρίων, όπου παρουσιάζονται εναλλακτικές συνοδείας, ανάλογα με τις περιστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ο μουσικός. Τέλος, οι λαϊκοί δρόμοι και οι λαϊκοί ρυθμοί, εξαιρετικά σημαντικά κεφάλαια της αστικής λαϊκής μουσικής του τόπου, αναλύονται είτε γενικώς, είτε με βάση τη χρησιμοποίησή τους από το πιάνο